بسیاری از این نوشتهها، درد دلهایی از جنس کارفرمایی، روز نوشتههایی از تجربیات یک مشاور و مرور کردن اتفاقات روزمره در خلوت یک معلم است.
آنچه را که منبع دارد، در پایان نوشتهها ذکر کردهام و آنچه را که بدون منبع آوردهام، یقیناً یافتهها و نوشتههای خالص خویشتن است.
قلم گیرا و شیوایی ندارم، اما ادبیات نگارشی خاص خودم را دارم. اگر در انتهای مرور وبلاگم، فرصتی داشتید حتما برایم کامنت و نظر در پایان هر نوشته بگذارید.
خوشحالم که توانستهام میزبان اندیشهی شما باشم…